Republika Bułgaria znajduje się w północno-wschodniej części Półwyspu Bałkańskiego. Ten mały kraj zajmuje około 111 tysięcy kilometrów kwadratowych, a jego populacja wynosi około 8 milionów ludzi.
Położenie geograficzne Bułgarii wynika z naturalnego „oznaczenia” gór bałkańskich, Morza Czarnego i Dunaju. Północna granica Bułgarii biegnie wzdłuż Dunaju, dzieląc ją z Rumunią. Zachodnie i południowe granice kraju wyznaczają surowe pasma górskie. Tu Serbia, Macedonia, Grecja i Turcja sąsiadują z Bułgarią. Sąsiednie kraje komunikują się przez przełęcze górskie sprzed setek lat.
Ze względu na swoje położenie geograficzne terytorium Bułgarii jest idealne dla ruchu tranzytowego. W ten sposób dolina rzeki Maricy od wielu lat służy jako najkrótsza droga z Europy do Azji Mniejszej. A na wschodzie Bułgaria jest obmywana przez Morze Czarne przez prawie 400 kilometrów. Wybrzeże Morza Czarnego słynie z kurortów z łagodnymi piaszczystymi plażami. Najbardziej znane z nich to: Złote Piaski, Słoneczny Brzeg, Albena, Riwiera...
Większość Bułgarii znajduje się w regionie o umiarkowanym klimacie kontynentalnym, który na południu kraju płynnie przechodzi w Morze Śródziemne. Na płaskim terenie styczniowe temperatury oscylują w okolicach 0°C, w lipcu temperatury około 25°C. Roczne opady na równinach wynoszą około 500 milimetrów, w górach - do 1300 milimetrów. Lekka morska bryza uwalnia mieszkańców od upału w miesiącach letnich.
Rzeźba kraju wyróżnia się zmiennością, rodzaj „pasiastego” górzystego terenu z płaskim. Jednak przeważająca część Bułgarii jest skoncentrowana w wysokim, górzystym krajobrazie.
Góry Bałkanów, nazywane przez miejscowych Starą Platą, dzielą kraj na Północną Bułgarię i Południową Bułgarię. Północna Bułgaria, dzięki znajdującej się tu Równinie Dunaju, uważana jest za główny spichlerz kraju. Jej rolnicza sielanka tylko sporadycznie przecinana jest leśnymi klinami.
Na południowym wschodzie żyzna nizina Maritsa (lub Górna Tracja) rozciąga się na obszarze 6400 kilometrów kwadratowych. Pasmo górskie Rila-Rhodope dominuje w południowo-zachodniej części kraju. Najwyższy szczyt Bałkanów, Musala, wznosi się na prawie 3 tysiące metrów nad poziomem morza. Pomiędzy pasmami górskimi (Pirin, Stara Planina, Riła itp.) rozsianych jest wiele żyznych „lejków-oaz”, z których jedna jest również domem dla stolicy Bułgarii – Sofii. To miasto zostało założone w VII wieku pne, ale w czasach starożytnych było znane jako Triaditsa lub Serdika. Swoją obecną nazwę miasto otrzymało dopiero w IV wieku.
Góry Bałkańskie to jedna z narodowych atrakcji Bułgarii, obiekt wzmożonej uwagi turystów. Bułgarskie legendy ludowe, mity i narracje historyczne obfitują w odniesienia do Bałkanów. Wielką militarną sławę zyskała położona niedaleko centrum pasma przełęcz Shipka. Tutaj w 1878 r. rozegrała się decydująca bitwa między wojskami rosyjskimi i tureckimi w wojnie o wyzwolenie Bułgarii spod jarzma tureckiego.
Największe rzeki w Bułgarii to Dunaj na północy, Maritsa na południu i Struma na południowym zachodzie kraju. Są niezbędne do sztucznego nawadniania, zaopatrzenia w wodę i zapewniają niezawodne działanie elektrowni wodnych. W kraju znajduje się ponad 500 źródeł wód mineralnych, różniących się właściwościami leczniczymi i składem. Większość z nich to gorące i ciepłe źródła (niektóre mają temperaturę nawet 100°C). Bułgaria słynie w całej Europie z obfitości wód mineralnych. Uzdrowiska balneologiczne cieszą się dużym zainteresowaniem wśród Europejczyków: Bankya, Kostinets, Hisarya i wiele innych. Źródła termalne ogrzewają nawet szklarnie.
Lasy w Bułgarii pokrywają około 30 procent terytorium (głównie dąb, buk i drzewa iglaste). Spośród nich tylko 15 procent to drewno komercyjne, reszta pełni funkcję środowiskową.
Większość kraju zdominowana jest przez roślinność umiarkowanych szerokości geograficznych, na południowym wschodzie – typ śródziemnomorski. Dolina rzeki Maritsy to prawdziwa „subtropikalna wyspa”, na której uprawia się winogrona, tytoń, bawełnę i morwy. A na samym południu - na granicy z Grecją i Turcją - figi i owoce cytrusowe.
Kraj ma trzy parki narodowe (Bałkan Środkowy, Vrachno-Balkan, Rila) i osiem naturalnych. Wśród słynnych rezerwatów: Strandzha, Aleko-Vito-sha, Złote Piaski, Pirin i inne.
Ale prawdziwą marką bułgarskiej flory są kwiaty, zwłaszcza róże. Jest nieodłącznym elementem lokalnego krajobrazu, ozdobą każdego święta. Uprawa róż jest jedną z ulubionych rozrywek mieszkańców wsi. Szczególnie popularne są róże oleiste rosnące w Dolinie Róż. Tak od pewnego czasu Dolina Kazanłyka nazywana jest „różową obfitością”. Róża olejowa wykorzystywana jest do produkcji perfum, kosmetyków, likieru różanego, a nawet miodu.
Fauna kraju jest bardzo zróżnicowana. W bułgarskich lasach żyją jelenie, dziki, sarny, lisy, szakale, wiewiórki i zające. W górzystym terenie jest wiele niedźwiedzi i wilków, żmije występują na południowym wschodzie, a żółwie na południu. W pobliżu Dunaju, ze względu na sprzyjający klimat, ptaki wędrowne wybrały na zimowanie. Górzysty teren preferują sępy, orły, sokoły i inne ptaki drapieżne.
Bułgaria nie posiada imponujących zasobów mineralnych. Głównym rodzajem paliwa mineralnego w kraju jest węgiel. Jego największe złoża to Zapadno-Maritskoye i Vostochno-Maritskoye. Brak surowców paliwowo-energetycznych rekompensowany jest importem ropy i gazu. Zasoby rudy żelaza również nie pokrywają w pełni potrzeb krajowych kraju. W Srednej Górze i rejonie Sofii znajdują się złoża rudy uranu, w Starej Planinie odkryto pewne rezerwy złota.
Położenie Bułgarii - na styku kultur i cywilizacji - stworzyło unikalny kulturowy „bukiet” zwyczajów, sztuki i tradycji. Wiele starożytnych ludów pozostawiło tu swój ślad: Grecy, Trakowie, Bizantyjczycy, Rzymianie. Dominacja Imperium Osmańskiego na ziemi bułgarskiej to szczególna, ciemna karta w jego historii. Świątynie, twierdze, meczety, grobowce, inne zabytki historyczne i przyrodnicze zdają się wracać do przeszłości, przyciągając licznych turystów.
Autorstwo: bulgariastreet.pl